پین

پین

پين‌ها يكي از وسايل اتصال موقت هستند كه براي اتصال محكم قطعات ماشين‌ها به‌كار مي‌روند و قابل باز شدن نيز هستند. از وظايف ديگر پين‌هاي انطباقي تعيين موقعيت دو قطعه نسبت به هم در اتصالات پيچ و مهرهايی است كه مانع از بريده شدن پيچ‌ومهره در مقابل نيروهاي اضافي مي‌شوند. پین‌ ها از شکل و کاربرد به‌چهار دسته تقسیم‌بندی می‌شوند:

۱- پین‌های استوانه‌ای – Cylinder Pins

پین استوانه‌ای طبق استاندارد DIN ISO 2338 به‌سه نوع پین‌های انطباقی با کله‌گی محدب، پین‌های اتصالی با انتهای مخروطی و پین‌های پرچ با انتهای تخت، تقسیم‌بندی می‌شوند.

۲- پین‌های مخروطی Conical Pins

این پین در قطعاتی به‌کار می‌روند که به‌دفعات ازهم جدا می‌شوند یا روی‌هم سوار می‌شوند، پین‌های مخروطی در دو نوع ساده طبق استاندارد DIN 22339 و مُهره‌دار طبق استاندارد DIN 28736 طراحی و تولید می‌گردد. نسبت مخروطی این پین‌ها ۱ به ۵۰ با علامت علمی 1:50 می‌باشد. شکل مخروطی این پین‌ها باهث ایجاد نیروی جانبی شده و از خارج شدن ناخواسته‌ی آنها جلوگیری می‌کند. در اتصال قطعاتی که خروج به‌سادگی امکان‌پذیر نباشد از پین‌ مخروطی مُهره‌دار استفاده می‌شود.

۳- پین‌های شیاردار Grooved Pins

روی سطح جانبی این‌ پین سه شیار طولی به‌روش غلتک‌کاری ایجاد می‌شود که این عمل باعث ایجاد برجستگی‌هایی در لبه‌ی شیارها می‌گردد که باعث استحکام پین در درون سوراخ می‌گردد، به‌همین دلیل سوراخ‌های این نوع پین به‌برقوکاری نیازی ندارند.

۴- پین‌های لوله‌ای چاکدار Slotted Spring Pins

این پین به‌صورت لوله و از فولاد فنر ساخته می‌شوند، خاصیت فنری آن‌ها باتوجه به‌چاک یا شیاری که درامتداد طول آن تعبیه شده، پس از قرارگرفتن در داخل سوراخ، اتصال محکمی را ایجاد می‌کند. پین‌های چاکدار طبق استاندارد DIN ISO 8752 تولید می‌گردند و در اتصالاتی مانند کلاچ‌ها، زنجیرها، مفصل‌ها به‌تنهایی یا به‌عنوان ضامن به‌همراه پیچ‌و‌مهره مورد استفاده قرار می‌گیرد